Είναι τοιχογραφία του 14ου αιώνα και βρίσκεται στο νάρθηκα του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου. Η παράδοση αναφέρει ότι ένας ιεροδιάκονος και εκκλησιάρχης του καθολικού, λόγω του διακονήματός του, έφτανε στην τράπεζα κάθε μέρα με κάποια καθυστέρηση. Κάποτε όμως, όταν ζήτησε από τον τραπεζάρη φαγητό, εκείνος του αρνήθηκε. Ο εκκλησιάρχης αγανακτισμένος επέστρεψε στον ναό και είπε τα εξής μπροστά στην εικόνα: «Μέχρι πότε θα σε υπηρετώ και θα κοπιάζω και εσύ δεν θα μεριμνάς ούτε για την τροφή μου;». Και παίρνοντας ένα μαχαίρι το κτύπησε στο πρόσωπο της Παναγίας, από το οποίο, σαν να ήταν ζωντανό, άρχισε να τρέχει αίμα, ενώ αυτός τυφλώθηκε και έπεσε κάτω σαν τρελός.

Στην κατάσταση αυτή έμεινε τρία χρόνια σε ένα στασίδι απέναντι από την εικόνα, κλαίγοντας και παρακαλώντας την Παναγία να τον συγχωρέσει. Μετά την παρέλευση των τριών ετών εμφανίστηκε η Παναγία στον ηγούμενο και του ανήγγειλε ότι συγχωρεί τον τολμητία εκκλησιάρχη και του χαρίζει την υγεία του, αλλά το χέρι που έπραξε την ιεροσυλία θα τιμωρηθεί. Πράγματι, όταν πέθανε, και μετά από τρία χρόνια, σύμφωνα με τις συνήθειες του Αγίου Όρους, έγινε η ανακομιδή του λειψάνου του, αντίθετα με όλο του το σώμα που είχε λιώσει, το δεξί του χέρι παρέμενε άλιωτο και κατάμαυρο. Το χέρι του εκκλησιάρχη φυλάσσεται ως σήμερα στο καθολικό αλλά σε πολύ φθαρμένη κατάσταση, γιατί οι ρώσοι προσκυνητές είχαν τη συνήθεια να παίρνουν μικρά τεμάχια του, εκλαμβάνοντάς το ως άγιο λείψανο. Ένα ακόμη περιστατικό συνδέεται με αυτή την εικόνα. Ένας ιερέας επισκέπτης της μονής αμφισβήτησε το θαύμα, αλλά όταν έβαλε το δάχτυλό του στο σημείο της πληγής άρχισε αμέσως να τρέχει αίμα. Ο ιερέας έντρομος δεν πρόλαβε να βγεί από το καθολικό και έπεσε νεκρός.

Διαστάσεις εικόνας: 9x11 εκ.